,,პასუხისმგებელია თუ არა საზოგადოება ცალკეული ადამიანის მიერ ჩადენილ დანაშაულზე?''

   

     ყოველი ადამიანი გარკვეული საზოგადოების წევრია. მისი ქცევა თუ მოქმედება დამოკიდებულია მხოლოდ მის მიერ მიღებულ გადაწყვეტილებებზე, თუმცა ადამიანი ხშირად კარგავს საკუთარ აზრს და ბრბოს უერთდება.
     ხშირად ადამიანი ხედავს მის ირგვლივ რა ხდება, მაგრამ რეაგირებას არ ახდენს, რასაც საბოლოოდ ცუდ შედეგებზე გაჰყავს. ილია ჭავჭავაძის მოთხრობიდან ,,სახრჩობელაზედ'' პეტრე, ერთი ალალი და გულკეთილი კაცია. ყველასათვის კეთილის მოსურნე და მაინც რისთვის იყო იგი დამნაშავე?! პერტემ თვითონაც ვერ გააცნობიერა ისე ჩაიდინა დანაშაული. იგი არაფირდაპირი, მაგრამ მაინც დამნაშავეა. დანაშაულია, როდესაც უყურებ ახალგაზრდა კაცის ჩამოხრჩობას და ხელს არ გაანძრევ მის დასახმარებლად და თავისთავად შენც ბრბოს წევრი ხდები. განა რისთვის ჩაუდო ღმერთმა ეს დალოცვილი გული ადამიანს ან გრძნობის უნარი რისთვის მოგვცა? თუ კი ეს ასეა მაშინ რატომ ვართ ადამიანები ესეთი გულქვები. საზოგადოება და მისი ყოველი წევრი ფხიზლად უნდა იყო და ადევნებდე თვალყურს რაც მის გარშემო ხდება. სწორედ პეტრე აღმოჩნდა ხიდის იმ მხარეს, სადაც საზოგადოება აცნობიერებს რა ხდება, მაგრამ არ ცდილობს დახმარებას. ასევე მოვიყვან მაგალითს მიხეილ ჯავახიშვილის ,,ეშმაკის ქვიდან'' სადაც სოფიო ბრბომ შეიწირა და ბიჭს ქვა ესროლა იმის მაგივრად რომ დახმარებოდა მას. როდესაც ადამიანები მიხვდებიან, რომ საშინელება ჩაიდინეს მხოლოდ მაშინ უჩნდებათ სინანულისა და შიშის გრძნობა. სწორედ სოფიოს ბოლო მოუღო იმის განცდებმა, რომ ვერ შეეწინააღმდება ბოროტებას და ბრბოს მონაწილე გახდა.
      საბოლოოდ ვასკვნი, რომ საზოგადოება ცალკეული ადამიანის მიერ ჩადენილ დამაშაულზე პასუხისმგებელია, რადგან სწორედ საზოგადოება და მათი დამოკიდებულება უბიძგებს ადამიანს დანაშაულის ჩადენისკენ და უნდა ვეცადოთ, რომ არ მოვექცეთ ბრბოს ზეგავლენის ქვეშ, რადგან სწორედ აბობოქრებული და განრისხებული ხალხის გვერდით ადამიანი იმ მხეცს ემსგავსება, რომელიც მშიერია და უნდა, რომ ვინმეს სიცოცხლის ხარჯზე დაპურდეს.